Ин аст он чизе ки ман дар бораи ҳарфҳои калон ва ҷисмҳои боллазату шањдбори! Барои одаме, ки мошини калон дорад, ҳама чиз дар бораи он аст! Зенӣ, албатта, марди тавоно аст, аммо танҳо коркарди чунин чӯҷаҳо ғайриимкон аст! Ман базӯр аз ӯҳдаи яке аз онҳо баромадам, вай маро ба қатл расонд!
Онҳо кори хуб карданд, аммо ман шубҳа дорам, ки ягон бачаҳо шавҳари хонум бошанд! Чун чораи охирин, агар хонум якбора ду таппонча лозим бошад, вай метавонад бозича харад. Аммо барои он ки марди дуюм ба назди занаш биёяд, ба фикрам ин хеле беандеша аст!